JAPAN deel 2

Woensdagmorgen met Mino en James naar de oude binnenstad van Tokyo voor een partij foto's. Munten in een bak gooien en bidden tot een boedha is niet echt mijn ding, maar alles voor de kijkcijfers zullen we maar zeggen. s'Avonds met Mino en zijn vrouw Hiro, Bubu en zijn vriendin Sayumi en een andere medewerker van Vibes naar restaurant om te fondueën. Het begint saai te worden maar weer lekker gegeten, het concept was in afgesproken tijd zoveel eten en drinken als je wilt en zelf bier tappen uit een automaat. Je zet pul onder de tapkraan en drukt op startknop de pul gaat onder 45 graden onder de kraan en er komt alleen bier zonder schuim uit tap dan pul weer recht en dan schuim erop, keuze uit veel, weinig of geen schuim. We maken onze uren vol en ik ga mee naar Mino thuis slapen kan ik s'nachts om 05.00 uur voetbal zien. Jammer dat Argentinië de penalties beter neemt.

Donderdagmorgen na een zeer goed ontbijt van Hiro, met Mino naar Joyride een chopper bouwer en hij heeft inderdaad mooi spul staan. Ook een freesbank en draaibank zodat ik mijn oude stiel weer eens kan zien. Nog naar een grote motorzaak voor wat stickers en daarna lunch met Mino in Indiaans restaurant. Om 15.00 uur moeten wij op stel en sprong vertrekken want de Senior Manager van Harley-Davidson Japan heeft tijd voor mij en wil mij graag ontmoeten. Hoe die afspraken tot stand komen snap ik niet maar Mino en Toshi ( hoofdredacteur en eigenaar )zijn blijer met dit bezoek als ik, heb ik de indruk. Zij hebben een presentatie boek gemaakt met een partij foto's van mij die ik in de auto te zien krijg en kan kijken waar en wanneer de foto's zijn gemaakt en er iets bij vertellen. Wij worden met veel vertoon ontvangen en de fotograaf van Harley legt alles op de plaat vast. De Manager blijkt een Canadees te zijn Brian Kenji. Krijg rondleiding van hem en hij vraagt of ze mijn foto's mogen gebruiken op hun facebook pagina. Ze hebben de eerste motor die ooit door Harley naar Japan verkocht is in de showroom staan een model uit 1913 en keurig gerestaureerd. Krijg nog 2 shirts van hem van 100 jaar Harley Japan en ik vertel mijn verhaal bij de fotos en hij is duidelijk onder de indruk vooral als ik vertel van ongeluk in Griekenland en ik ben op meer plaatsen in Canada geweest als hij. Mino en Toshi wisselen wat visite kaartjes uit en zijn blij met' het contact dat zij nu hebben. s'Avonds naar een echt Japans restaurant met Mino, Bubu en de vrouwen en ik krijg van alles voor geschoteld van gemalen vis-ingewanden tot orgaan-pate en gegrilde hartjes en.... ik eet alles op, wat ik van hun niet kon zeggen. Slaap weer bij Mino thuis. Van de tyfoon merken we hier gelukkig niks, als een paar omgewaaide fietsen maar in het zuiden is het echt hevig geweest met paar doden. Er viel daar in een uur 40 cm regen en verschillende bruggen zijn weg gespoeld.

Vrijdag moet Mino werken op kantoor, maar gaat Hiro met mij mee op stap ook Bubu en zijn vriendin. We gaan naar de grootste Boedha van Japan; de Kamakura, een gevaarte van 11.5 meter hoog en 121 ton zwaar en 760 jaar oud er is toen 10 jaar aan gewerkt. En ik weer muntjes offeren en bidden en in een rookpot mij met rook bevuilen maar eerst moest ik ceremonieel mijn handen wassen en mond spoelen met reinigend water en zij hebben hun plaatjes weer. Later aan zee in een Steak-house een grote steak (voor Japanse begrippen althans) en franse frieten en om 17.00 uur zijn wij weer in het kantoor. Om 21.00 uur rijden wij in de regen op de motor naar Mino thuis, onderweg nog chinees gegeten nu zonder bier, want ik moet nog rijden. En het lukt mij (voor het eerst deze week ) om de rekening te betalen ik ben echt gast. Later bij Mino wel wat pinten gedronken en vroeg naar bed want op zatermorgen gaan wij naar een Harley treffen bij de Fuji, de hoogste berg van Japan. Hun blad is woensdag in verkoop gegaan en op internet zijn al foto's van mij van verschillende clubs die mij gespot hebben en weten dat ik naar het treffen kom met Mino. Had info dat de treffens hier goed aan de prijs zijn 30 Euro voor een nacht en de pinten 4 Euro per halve liter we zullen het wel zien.

Op de route naar treffen zien we al veel Harleys passeren (er worden er ongeveer 1000 verwacht) en ik ben blij dat ik weer eens op de brommer zit ondanks de dikke 30 graden hitte. Bij treffen mag Mino als pers en ik als zijn gast voor nop binnen en de president van de organisatie komt Mino en mij welkom heten en heeft ook 20 consumptie bonnen voor ons, dus met de kosten zal het wel weer mee vallen vermoed ik, daar Mino bijna niks drinkt. Het treffen is totaal anders dan ik gewend ben, hier brengt iedereen zijn eigen drank, BBQ e.d. mee en blijft voornamelijk bij zijn eigen stek in de buurt, ga met Mino de vele stands af, die hij beleefdheidshalve moet bezoeken en overal krijgen wij wel wat aan geboden in de vorm van eten, drinken of sticker. Er zijn ook weinig mogelijkheden om drank te kopen als je bedenkt dat er 1000 man zijn. We zitten als gauw in Mooks-restaurant en weer Happy-Hour, best wel leuk allemaal en ik moet een partij op de foto met kinderen, oudere vrouwen en ook mooi spul natuurlijk. Leer een Amerikaan Ron kennen die al 12 jaar in Japan woont en met Japanse getrouwd is en voor het Amerikaanse leger werkt. Hij heeft een Jack Russel bij die nog al eens ontsnapt en deze wordt elke keer trouw terug bezorgt. Hij is iets kleiner als ik, maar 150 kilo schat ik in en dikke baard en snor. We kunnen het wel vinden en als stel zijn we zeer in trek voor op de foto. Er liep daar ook een kerel rond die zich verkleed had als tijger en iedereen bang probeerde te maken (de bekende dorpsgek) en iedereen liet hem maar wat doen, nou zal hij wel iets verkeerd gedaan hebben of iemand met colors om gelopen hebben of zoiets in ieder geval wilde ze hem op zijn smoel slaan. Hij zocht bescherming tussen mij en Ron in, wij tegen hun zeggen van doe nou niet en proberen te sussen en het liep gelukkig goed af. Later zocht hij weer bescherming bij ons maar toen kwam een man of 4 achter hem aan en om mij op mijn gezicht laten slaan heb ik ook niet zoveel zin in, wij probeerde het wel te sussen maar zonder resultaat en hij kreeg een kopstoot midden op zijn neus en meteen plat achterover over een zitbankje heen en wat geworstel en het leek weer gedaan. Totdat het slachtoffer een kratje pakt en de dader vol in zijn gezicht slaat, die zag er ook niet helemaal fris meer uit. Nu een hoop omstanders ertussen, ik stond op 15 meter afstand de zaak te bekijken, en de zaak leek weer gesust. In Nederland wordt je door de securitie verwijderd daar is geen twijfel over mogelijk, maar hier lieten ze het op een beloop zodat de kans bestaat dat het weer uit de hand loopt. Ron die zelf ook lid is van een color club was nog naar de dader gegaan en uitgelegd dat wij er niks mee te maken wilde hebben en dat hij niet zo slim was enzo en er is gelukkig ook niks meer gebeurd. Om 22.00 uur stopt de muziek, maar wij gaan nog een tijdje door en we besluiten om met z'n 3-en op zondag via een binnendoor weg naar Tokyo terug te rijden.

Om 06.00 uur ben ik al klaarwakker van de vele motoren die vertrekken, er komt weer regen is voorspeld en daar zijn de bikers hier bang voor. Bij ontbijt ontmoet ik een Amerikaan die na zijn pesionering als militair in Japan is komen wonen en hij heeft een oom in de States uit Nederland en zijn naam is Toon van der Heijden, het moet niet gekker worden ! Wij vertrekken zoals afgesproken om 10.00 uur en wij rijden heel mooi door bergen, meren en rivieren gebied naar Tokyo, onderweg nog een geroosterde vis en de dag kan niet meer stuk. Voor Tokyo nemen wij afscheid van Ron. Mino en ik gaan naar Harley-Davidson Tokyo. Alle motorzaken zijn hier op zondag gewoon open hun devies is als de mensen vrij zijn moet de winkel open zijn, dan hebben ze tijd om te kopen en ze hebben hier ook maar 2 weken vakantie per jaar. Bij Harley Tokyo is de hoogste baas er persoonlijk en hij spreekt zeer goed Engels. Hij was al benaderd dat ik een krat nodig zou hebben om mijn motor te verschepen naar Nederland en hij heeft er een klaar staan waar mijn motor en aanhanger in kunnen, als mijn voorwiel en voorpoten verwijderd worden, dat scheelt weer in de kubike meters. En zij doen dat gratis voor mij. Zo zo'n krat wordt gebruikt om nieuwe Harleys mee te verschepen, dus de mijne moet kunnen. Op woensdag zijn zij gesloten en de derde dinsdag van de maand ook. Maar woensdag ga ik nog rijden met de MMS band dus de afspraak is donderdag om 12.00 uur bij Harley-Tokyo. Met de transporteur is nu ook afgesproken dat hij donderdag door hun nog opgehaald wordt en dan kan ik vrijdagmorgen naar douane e.d. en mijn motor uit mijn paspoort laten halen. Dan kan ik naar huis vliegen en omdat ik nog een Visum heb voor Rusland, kan ik via Moskou met Airoflot en misschien bij Ludo op bezoek gaan. Want ik kan een tussenstop kiezen tussen 4 , 9 of 11 uur en Ludo zou het ook zeer op prijs stellen. Svetlana komt mij dan op luchthaven halen en brengt mij later ook weer terug en kan bij hun slapen. Ik zie wel wat het wordt. Bij Harley zaak hebben ze wel hele mooie T-shirts in mijn maat maar zeer goed aan de prijs en ik krijg hem cadeau van VIBES. Ja ze zorgen zeer goed voor mij en voel mij een ECHTE gast. Stal mijn motor in de garage bij VIBES en ga met Mino een pintje doen tegenover kantoor en tot mijn verrassing is Bubu er ook, maar voor 22.00 uur lig ik in bed, want wil wel de voetbal finale zien en kan hem hier in de kroeg kijken. Als ik om 03.30 uur wakker word, is Toshi al aan het werk. Hij heeft vandaag als eigenaar een afspraak over hun Vibes treffen en zijn staf komt om 06.00 uur, om gezamelijk naar afspraak te gaan. Als het voetbal begint en ik aan mijn eerste pint en ook de laatste zit komt Bubu en zijn vriendin ook voetbal kijken. Het resultaat kennen jullie; Duitsland Weltmeister !

Weer bedankt voor de reactie en hopelijk is de site reismee.nl weer snel op orde. Hij is weer in de lucht, maar ik kan nog niet inloggen.