FERRY

De Ferry vanuit Vladivostok via Donghae Zuid-Korea naar Sakaiminato Japan zat helemaal volgeboekt. Ik had een 1e class ticket maar dat wil niet zeggen dat je een bed hebt, het is Azieën style en die slapen op de grond op een matrasje. Dus ik had van tevoren nagevraagd of ik bij mijn motor kon dan kon ik nog altijd mijn luchtbed gaan halen met mijn slaapzakken en desnoods mijn tentje in het ruim opzetten. In mijn aanhanger zat ook de helm en motorlaarzen van Mina de Finse en zij was op maandag al bang dat zij er niet bij zou kunnen en ze kan ze niet missen. Ik had haar uitgelegd dat de sleutels van de aanhanger in mijn zijtas zitten en dan kan ze zelf de spullen pakken als ik niet het ruim in kan in Korea en als zij van boord gaat.
Woensdagmiddag op de haven terminal was zij nerveus dat ze niet bij mijn motor kon komen. " she had trillings hands " van nervositeit, ik stelde haar gerust dat ik heel de ferry afbreek als ik niet zoals belooft bij mijn spullen kon. Ik ging als laatste aan boord omdat ik niet in de rij ga staan en toen ik mijn rekening aan het voldooen was, stond zij bij mij dat zij mij nog 110 Euro moest betalen, welke ik maandag voor geschoten had. Ik zeg dat komt wel, we hebben nog 24 uur de tijd. Nee, het zou op stel en sprong afgewerkt moeten worden, dus ik was met haar af aan het rekenen terwijl ze mij info aan het verstrekken waren over de procedure in Japan. Zij had geen gepast geld en ik kon niet terug geven, lekker makkelijk allemaal. Aan boord bleek dat ik wel een goede hut had voor 4 personen met eigen douche en toilet, maar geen bed maar matras op de grond met lakens dekbed en kussen met zuivere sloop dus geen probleem. Er lag ook een Rus op de kamer welke Engels sprak en hij was erg gedienstig. Hij vertelde dat ze mijn naam en hutnr al 2 keer omgeroepen hadden dat ik naar de info bali moest komen. Dus ik naar de info bali bleek dat Mina mij om had laten roepen omdat zij haar laarzen en helm wou hebben en bang was dat ze zonder moest vertrekken morgen. Ik had geen zin om mee onder in het ruim te gaan en zeg haar je weet waar de sleutels liggen en je ziet maar of je wacht tot morgen middag. Later vertelde ze mij dat de helm en laarzen nu bij haar motor stonden zodat ze morgen meteen weg kon. Had maandag bij wasserette al gezien dat zij erg nerveus is, haar motor was afgespoten en zij duwde hem naar buiten over de parkeerplaats. Toen ik vroeg waarom zij niet reed: Nee ik ben bang dat ik val en zij was al 5 x gevallen in het stadsverkeer en eenmaal op grenspost tegen andere auto. In ieder geval duwde zij haar motor in een kwartier tijd meer als ik in 15 jaar. Er zaten ook 2 Franse Bikers aan boord met KTM's en daar een leuke avond mee gehad. Ook Mina kwam af en toe langs om te vertellen van ongelukken die zij gehad had en ik vertelde haar dat als je een ongeluk krijgt omdat je een auto niet hebt gezien dat je daar niks aan kunt doen, maar ik denk bij mijn eigen; dat je dan een DOOS bent.

Zit nu op mijn verjaardag op de ferry. 17 jaar geleden zaten ons Drieka en ik ook op de Ferry van Italië naar Griekenland, ook op mijn verjaardag. En op 4 juli hadden wij toen de aanrijding met traktor en nu ga ik op 4 juli links proberen te rijden. Zal nog verschillende keren terug denken aan 4 juli 17 jaar geleden !

Aan boord zitten nu ook enkele KUT-Russen volop aan de drank en luidruchtig. Ze wilde de man van receptie op zijn bek slaan omdat de airco niet goed werkte en de temperatuur accuut met 5 graden omlaag moest wat natuurlijk niet kan. Ze wilden wel vriend met mij worden en ik moest met hun drinken, zij hadden alleen whiskey en wodka en ik zei heb liever bier of cognac en meteen 1 liter cognac gekocht en gewoon uit de fles drinken als bier. Echt een zooitje waar ik niet van houd op die plaats althans waar ook kinderen zijn. En toen zij onderling ruzie kregen en elkaar op de smoel begonnen te slaan, ben ik er tussen uit gepiept. Dit zijn dus die Russen die je ook in die resorts tegen komt en van god los zijn. De wereld vrede zouden zij zo oplossen; heel Amerika bombarderen want die maken overal oorlog zoals in Syrië, Irak Afghanistan, Egypte en nu ook in de Oekraine. Ook Duitsland, Frankrijk en Engeland deugden niet maar Holland was prima. De Rus die bij mij op de kamer lag schaamde zich voor zijn landgenoten, maar ik zei dat dat echt niet hoefde ik heb alleen maar nette mee gemaakt en die paar intersseerde mij niet zo veel. Hij bood aan om mee te gaan ontbijten op zijn kosten en ik had gisteren aan hem gevraagd of hij mijn roebels wou wisselen voor dollars en dat was ook geen probleem.

In Donghae moeten wij allemaal van de boot en door de douane en later weer door de douane terug de boot op, mijn tas mag wel aan boord blijven. Het duurt allemaal een eeuwigheid en ik blijf buiten op een bank zitten te wachten tot de rij weg is, maar ik moet naar binnen. Als ik binnen ben en bij de deur een stoel heb, nee ik moet naar de rij en daar ga ik op een bank zitten te wachten totdat iedeen weg is, tenminste dat was mijn bedoeling. Als voor de derde keer een juf mij komt zeggen gogogo en naar de rij wijst ben ik het beu en val redelijk lomp tegen haar uit, dat ik hier blijf zitten tot de rij weg is omdat ik niet lang kan staan en laat mijn gehandicapten parkeerkaart zien. Ik mag nu meteen met haar mee en ben meteen aan de beurt. Straks op de boot is het rustig er zijn maar 100 gasten tegen over gisteren 500 en niet veel Russen want die moeten een visum hebben en Europeanen niet. Het bleek dat de Russen van gisteren veel zeellui waren die op Koreaanse boten varen onder Panamese vlag. Als wij aan boord gaan is het een wereld van verschil, de balie is nu bemand door leuke juffen, in plaats van bodygards en in de bar is nu bediening aan de tafel en bij elke pint een bakje nootjes. Leer hier de Japanse biker kennen die op de Ferry zit en op weg naar huis is na rondje Europa. Hij is 70 jaar oud en rijd een BMW 1100 hij is al 4 x dwars door Rusland gereden. Ja-ja altijd baas boven baas, leuke kerel. Lig op tijd in bed en alleen op de kamer met 4 matrasjes op elkaar, zodat ik toch wat hoger lig en heerlijk rustig.

s'Morgens mogen wij als bikers het eerst van de boot af naar douane en daarna onze motoren halen. Ik word uitgebreid gecontroleerd alle tassen open, portomonnee uitgebreid bekeken, maar wel zeer vriendelijk. Mag mijn motor gaan halen en bij de douane neer zetten. Nu blijkt dat ik met mijn carnet de passage naar de Japanse ANWB moet ( de JAF ) om te laten verifiëren of het echt is, maar dat is 30 KM vanaf de haven. Ik besluit om op Kentaro te wachten en dan met hem daar naar toe te gaan want om met de bus te gaan en drie x overstappen zie ik niet zitten. Wel moet alles voor 5 uur klaar zijn anders wordt het maandagmorgen. Om goed 13.00 uur is Kentaro er en wij zijn meteen op weg en kan ik er alvast een beetje aan wennen om links te rijden als het MOET. Alleen valt het mij tegen dat hij met de auto is als biker zijn de maar het is regenseizoen dus ben ik ook meteen van gezeik af dat ik mooi weer rijder ben ! Om 14.30 uur zijn wij op weg naar Hiroshima naar zijn huis waar ik bij hem thuis mag slapen. Dit is heel bijzonder want je komt normaal gesproken nooit bij een Japanner in huis, dat is not done. Maar hij komt vaker in Europa en weet dat dat daar normaal is. Hij is van beroep fotograaf en maakt Free-lance reportages voor VIBES en heeft in Finland toen een partij foto's gemaakt van mij voor VIBES.
Krijg al meteen een partij regen, maar het laatste stuk droog. Ik word hartelijk ontvangen door zijn vrouw Emy en dochter Yuca die bang van mij is en alleen maar tegen moeders zegt: Wat is hij groot en ik vermoed lelijk maar dat werd niet vertaald.
Heerlijk gegeten en de nodige pinten want hij wist nog dat ik daar wel van houd. Morgen gaan wij naar het monument van de slachtoffers van de atoombom, want dat is toch het eerste waar wij aandenken als wij Hiroshima horen en daarna naar de Harley shop.

Allemaal bedankt voor de reacties en jammer dat mijn andere reismee site er uit ligt. Deze is toch iets moeilijker en zeker het onderschrift bij foto's mogen maar 20 leestekens bevatten.
De volgende keer en verslag van Japan het land van de reizende zon. Ik zit wel in Tokyo dus mijn devies:
TOny TO TOkyo is volbracht !