RUSLAND

Ik wil jullie het een en ander vertellen over Rusland :
Je ziet hier heel veel auto's die het stuur rechts hebben ongeveer 90 % en diegene die het links hebben is import uit Korea. Nieuwe auto's betalen veel minder invoerbelasting dan oude auto's. Je ziet heel veel nieuwe auto's die gewoon rijdend over de weg vervoerd worden en dat over duizenden Km. De auto op de foto moest naar Kemerovo toch 6000 KM. Er wordt dan van alles aangeklooit zodat de teller op NUL blijft en hij wordt afgetaped om beschadigingen van steenslag tegen te gaan. Dat dat niet altijd goed gaat zie je duidelijk. Ook worden ze vaak vervoerd de een rijdend en de ander met stang op sleep en de gesleepte zit dan totaal achter een schot wat voorop de auto gemonteerd wordt om ook weer steenslag te voorkomen. En natuurlijk veel vrachtauto's die er 10 tegelijk vervoeren en daarna zo goed als leeg terug naar de haven in Vladivostok rijden om nieuwe lading op te halen. Heb altijd in mijn achterhoofd gehad om bij eventuele pech zo een vrachtauto aan te houden om mij naar Vladivostok te vervoeren en dan mijn motor van hieruit te tranporteren per schip naar Nederland en ik zelf vliegen, maar dit is gelukkig niet nodig geweest. Heb van Bart Hoogers een adres van een betrouwbare vervoerder uit Son gekregen, die vanuit zowat elke haven ter wereld transport kan regelen en zo zal mijn motor nu hoogstwaarschijnlijk vanuit Tokio of Osaka ingekrat worden en per schip vervoerd. Mag zelf mijn motor inkratten anders moet ik wel veel betalen voor krat. Maar ik denk dat Harley-Davidson Japan of anders Mino of Hyperpro (waar ik op bezoek ga als wederdienst) wel behulpzaam kunnen zijn. En ik vlieg dan naar huis hoogstwaarschinlijk via Moskou met Aeroflot. Mijn oorspronkelijke plan was om vanuit Japan weer met de ferry naar Vladivostok te gaan en dan met trein naar Moskou en dan rijdend naar huis of eventueel eerst rijdend naar Irkutsk en dan per trein naar Moskou. Maar de ferry is goed aan de prijs, maar de trein prijs viel weer heel veel mee. Maar alles bij elkaar is transport vanuit Japan goedkoper en ik ben dan ook weer eerder bij ons Drieka de hoofdsponser. We gaan het zien.

Dan de Russen zelf, die vallen mee, ze zijn behulpzaam vriendelijk en niet lastig. Ik heb in de 4 x dat ik nu in Rusland ben geweest nog geen vervelende dingen meegemaakt; als in 2005 de corupte politie maar dat is nu ook verleden tijd heb ik ondervonden. En de bikers zijn de beste vrienden die ik op de wereld heb mee gemaakt. Ze gaan voor je door het vuur en zijn 100% te vertrouwen als ze iets beloven alleen duurt het wel eens paar uurtjes langer als afgesproken. Dus als jullie nu weer eens in een all-in resort zitten in Turkije of Spanje en je ziet dan die Russen die zich onbeschoft gedragen, negeer ze en denk aan de Russen die ik heb mee gemaakt. En die jullie zien zijn de nieuwe rijken die door oliehandel e.d. snel wat geld verdiend hebben. Ik maak hier ook hele rijken mee en die zijn heel goed te pruimen die lopen er echt niet mee te koop maar gedragen zich normaal. Mij zul je trouwens nooit in een al-in resort tegenkomen en dat kan ik uitleggen:

Een gokverslaafde zet je NIET in een casino
Een drugsverslaafde NIET in een coffy shop
Een drankverslaafde NIET met happy hour in de kroeg
Een sex verslaafde NIET in een bordeel
Een eetverslaafde Niet in een friettent
En mij NIET in een all-in resort ik eet alles op als het er is

JAPAN
Wat weet ik van Japan, eigenlijk niks. Volgens Johan is het niks voor mij en volgens Bart ga ik een fijne tijd tegemoet. Heb een keer Nederlandse bikers gesproken die in Japan geweest zijn. Die waren door Japanse bikers uitgenodigd en die werden daar als helden binnen gehaald ondanks dat zij met het vliegtuig gekomen waren en zonder motor. Mino de hoofdredacteur van het Japanse Harley magazine VIBES heeft mij uitgenodigd om naar Japan te komen. Ik ken Mino al ongeveer 10 jaar en in 2007 op de superralley in Nederland heb ik uitgebreid met hem gesproken en hij was wel onder de indruk wat ik gedaan had en nog wilde doen.
In 2009 op de superralley in Finland heeft hij een reportage van mij gemaakt, ik had toen een dikke 500.000 Km op de teller staan. Na de reportage in Finland kreeg hij van lezers veel reacties dat zij meer wilde weten over mij. Ik heb hem toen een partij foto's gestuurd van mijn Dakar tripjes e.d. en een beknopt verhaal van mijn reisjes. Hij heeft toen een reportage gemaakt met als titel ( ik heb het niet verzonnen) ONE FOOT TONY THE SUPERSTAR en hij kreeg weer veel reacties. Hij nodigde mij uit om als zijn gast naar Japan te komen, ik accepteerde dat onder de voorwaarde dat hij dan voor verzekering voor mijn motor moest zorgen. Hij werd eerst een beetje bleek toen viel zijn mond open van verbazing en vroeg: You come on the harley, ja natuurlijk anders was ik wel piloot of kapitein geworden als ik graag vlieg of vaar (of machinist of conducteur voor de alpentoer) Alleen duurde het wat langer dan gepland. Ik was niet op de superalley in Griekenland (die kunnen geen feestje bouwen) en in Lithouwen was Mino er niet omdat ze in Japan genoeg problemen hadden met Tsunamie en nucliaire rotzooi. In 2012 was mijn motor in Zuid-Amerika dus geen superralley Duitsland en in principe haal ik mijn brommerke ook niet voor ritjes onder de 500 KM van de standaard af. In 2013 was mijn motor nog steeds in Zuid-Amerika en ging met de auto omdat ik afspraak had met Mino en in Polen kunnen ze wel feestjes bouwen. Dit jaar via Tallin naar Japan en op 4 juli als ik in Japan aankom is Mino er en gaat hij met mij eerst naar Zuid-west Japan. Verwacht er veel van, Mino is een zeer bekende biker in Japan en hij kent alle Harley clubs e.d. en Japan kent geen used dirty bikes met nu in totaal 700.000 Km op de teller.

VLADIVOSTOK
Werd door de biker keurig naar de Iron Tigers gebracht, Michael de eigenaar van de workshop en president van de Iron Tigers was er niet. Ik had hem al een SMS gestuurd dat ik onderweg was en hij stuurde er een terug dat ik mij nergens zorgen om hoefde te maken.
Kreeg meteen aanbod dat ik kon blijven slapen en dan zien we morgen dan wel verder.
Kreeg Michael nog aan de telefoon en hij beloofde dat hij s'avonds rond 11 uur nog langs zou komen. Had internet ter beschikking en ik werkte mijn verslag bij. Bij het supermarktje tegenover wat eten en drinken gehaald voor avond en ontbijt. Om half een was Michael er nog niet en ik ging slapen, was daar ook kei alleen. Om 10 uur zou de shop weer open zijn maar om half 12 weas de eerste pas daar en om 1 uur was Michael er dan. Er kwam echt iemand binnen groot (1.90) netjes modern en zo te zien duur gekleed en zijn auto Hummer H3 past wel bij hem. Hij was alleraardigst en vriendelijk en was onder de indruk dat ik op mijn oude Harley naar Vladivostok was gereden. Mijn aanhanger had nog al wat schade; de voorkant lag er bijna uit en overal scheuren. Dat was geen probleem hij had een goede monteur plaatwerker die dit vakkundig op zou lossen, zelf had ik de indruk dat ik mijn onderstel naar huis zou verzenden met mijn motor en de ton bij het afval zou deponeren. Kon heel de week blijven slapen in de shop als ik wou maar omdat ik daar alleen zat in een buitenwijk ging ik toch liever in het centrum in een goed hotel liggen. Hij regelde onmiddelijk via een vriend meteen voor 6 nachten hotel voor mij met WI-FI, bad en groot bed en vlak bij centrum en strand. Transport voor mijn motor had ik een adres gekregen van Milo en Carlos en hij belde onmiddelijk Yurie van die maatschappij, ook een vriend van hem. Hij nodigde mij uit om mee te gaan lunchen en na de lunch zou Yurie naar de shop komen om het vervoer rond te maken. De lunch was in de kantine van het industrieterrein waarop ook de Iron Tigers zaten en het viel mij op dat hij een uitgebreid praatje hield met het personeel. Na de lunch werd mijn transport keurig geregeld en op vrijdag zou hij met mij naar haven gaan om voor mij een ticket te kopen en dan kon pas officieel mijn motor op de boot. Smiddags werd mijn aanhanger zeer goed gemaakt zodat ik nu denk hij gaat mee terug gaat naar Nederland, alleen had ik er eerder aandacht aan moeten besteden, dan was het niet zover gekomen. Ik was 4 bouten kwijt waarmee de ton op onderstel zit en daardoor is alles kapot gerammeld. Gaf zelf mijn brommer een service beurt en ik ben er klaar voor. Om 5 uur ben ik in mijn hotel en vermaak mij de avond dichtbij hotel met pintje en wat eten en werk later aan mijn verslag.
Vrijdag ga ik met Yuri naar de haven om ticket voor mij te kopen en wat administratie voor douane voor transport voor mijn motor naar Japan. Smiddags stuur ik een SMS naar een nr dat ik onderweg gekregen heb, het bleek iemand van Russian Samurai motorcycle club en hij zou meteen naar mijn hotel komen, het bleek dat de biker die mij naar de Iron Tigers had gebracht foto's van mij en mijn brommer had gemaakt en die op een motorsite gezet had zodat hij al op de hoogte was. Hij kwam met zijn vriendin Svetlana die zeer goed Engels sprak, zij had in de USA gestudeerd. Wat bijgepraat en we gingen samen wat eten in een voor mij veel te dure tent en voor hun ook bleek later, jammer want ik zit ook veel liever in de goedkopere buurten. We gingen met de taxi naar hun clubhuis en werd meteen uitgenodigd om die avond met hun club naar de Russiche sauna te gaan, onderweg naar de sauna werd er voor mij nog lekkere vette creme gekocht. Het werd een zeer leuke avond met 15 clubleden met veel zweet en bier en om 4 uur s'nachts werd ik naar mijn hotel gebracht en op Zaterdag zouden ze mij op komen halen om 2 feesten op te luisteren met hun aanwezigheid. In hotel bleek dat de site ‘reismee.nl’ er uit lag en ik niks op mijn site kon plaatsen en ik had een partij foto's en een verslag klaar om te plaatsen. Op zaterdag lag heel het internet in Hotel eruit en nu maandag middag heb ik nog steeds geen internet en de site ligt er ook nog uit door fout in datacentrum. Heb net een ernstig gesprek gehad met de manager dat als er vandaag geen internet in hotel is, ik mijn geld terug wil en naar ander hotel verkas. Hij heeft toegezegt dat dit oke is, ik krijg de helft van de laatste 3 dagen en de volle mep van de komende dagen terug als er om 8 uur geen internet ter beschikking is voor mij. Kreeg net telfoon van de receptie dat alles oke is en dat klopt, dus ik heb weer WI-FI maar geen reismee.nl site, die ligt er nog steeds uit.

Zaterdag werd ik opgehaalt om met hun naar dorpsfeest te gaan, voor ons was er een concert en toen moesten wij met een hoop kabaal onze motoren voor het podium zetten en enkele bikers op het podium. Ik moest een speech houden in het Engels wat mij redelijk afging. Later naar hun clubhuis waar voor eten werd gezorgt en s'avonds om 9 uur zouden wij verwacht worden op een stadje 40 KM van Vladivostok. Daar moesten wij de dansmarietjes van een jaar of 20 oud op de motor naar podium rijden en daarna weer intervieuw en speech van Tony himself en ik kreeg me een applaus. Onze motoren aan de zijkant stallen en wij wat drinken (geen alkohol) en veel foto's werden er gemaakt. Sta hier op de foto's met baby's van half jaar en tandloze omas van 80 in omhelzing en natuurlijk met mooie vrouwen. Om half 12 was ik terug bij hotel en Valeri de president of the Russian Samurai zou die nacht met mij op stap gaan. Zaterdag avond stapavond en er liepen me daar een partij mooie vrouwen rond niet te geloven, ik leek wel een kind in de snoepwinkel van meneer Jamin. Alleen mocht Valeri nergens binnen omdat hij colors droeg, ik werd ook veel geweigerd maar als ik dan op zijn Engels naar de manager vroeg, ik mocht er wel in maar Valeri niet. Maar hij wist een goede pub een eind buiten het centrum waar hij ook welkom was. En inderdaad een leuke tent en in de pub mochten wij komen, maar niet in het dans gedeelte waar ik wel blij mee was. Grote pitcher en russsische tapas, 4 soorten noten en 4 soorten gerookte zee- produkten waaronder gerookte inktvisjes en wat later bleek vrij goedkoop ook nog. Om 5 uur lag ik met stuk in de kraag in bed en zondagmorgen miste ik mijn ontbijt. Zondag zouden wij rondrit gaan maken met de club maar ik heb niemand gezien en de hele dag wat gelambald, even naar openlucht concert geweest in centrum en vroeg naar bed want om 3 uur s'nachts wou ik het voetbal wel zien.

Op maandagmorgen moest ik mijn motor inleveren bij douane en wat papier werk wat door Yuri volgens afspraak keurig werd verzorgt. Er zou ook een biker lady (Mina)uit Finland komen en toen die ariveerde bleek ze mij nog te kennen van een treffen in Hovezie in Tjechie, ik herinnerde haar totaal niet. Zij is bezig met een reis om de wereld als vrouw alleen om de eerste Scandinavische te zijn die dit solo doet. Zij is vanuit Finland naar hier gereden dan met de boot naar Seoel en dan met vliegtuig naar Vancouver dwars door Canada dan naar Lissabon vliegen en weer naar Finland rijden, ik vind dat dat zoveel niet voorsteld maar dat heb ik haar maar niet verteld. Yuri verteld mij dat er vanavond met onze Ferry 7 bikers vanuit Japan ariveren waaronder een Fransman en een Argentijn waar hij ook de administratie voor gaat doen. Ook moet hij een BMW 650 van een Koriaan vanuit Vladivostok terug verschepen naar Seoel; hij is zwaar gecrast en ligt in coma in ziekenhuis van Habarovsk. Ik krijg een brok in de keel en denk onmiddelijk aan de Koreaan die ik met veel te veel bagage gesproken heb, het zal toch niet waar zijn. Als ik verder vraag blijkt het een BMW met koffers en veel bagage te zijn, hij heeft er foto's van en als ik die zie weet ik dat hij het niet is, want deze heeft blauwe bagagezakken en degene die ik ken knalgele, niet temin even erg maar toch anders.
De prijs voor overtocht blijkt mee te vallen nu ik plaatselijk hier geboekt heb, ik krijg 50% discount en betaal 200 $ voor eerste klas naar Japan en de Finse die 2 maanden geleden geboekt heeft 300 $ tweede klas naar Seoel plus nog 10 % boekings kosten. Ik zit dan 2 dagen en nachten op de ferry en zij 1 dag en nacht. Ik wist van Bart en Johan dat er toch bijna niemand op de ferry richting Japan gaat en er altijd plaats genoeg is. Voor mijn aanhanger hoef ik na hevige discussie niks bij te betalen omdat iedereen met een koffer op wielen zo de boot op mag en waarom ik dan niet alleen is mijn koffer een beetje groter met iets grotere wielen. Morgen ga ik met Svetlana shoppen want ik wil graag een sweater van far-est Vladivostok en wat souveniers voor de hoofdsponser scoren.