Vandaag gaat het gebeuren, een van mijn doelen de Macha Pichu. De dag begint voortreffelijk; s'morgens bij mijn ontbijt buiten in het zonnetje, zit een meter van mij vandaan een colibrie oftewel una pica flores zijn eigen te vermaken aan de bloemen. Hij is helemaal niet schuw en ik kan van zeer dichtbij mooie foto's maken. Die volgen nog als ik ergens sneller internet heb.
Met de trein naar Aqua Calientes, de voet van de Macha Pichu. Inde trein is gelukkig een toilet, want ik ben nog steeds niet de oude. Ik heb bij mijn ontbijt van de eigenaar van het hotel, een speciale thee gekregen en dat moet helpen zegt hij. In de trein zit ik naast een Braziliaan die net wat Engels geleerd heeft en met mij wil oefenen in de praktijk. Maar ik denk dat hij van mij dan niet veel zal leren. En mooie rit langs rivier en bergen.

Dan met bus via gravelweg, slinger deslanger naar de top van de Machu Pichu, verschrikkelijk toeristisch allemaal, maar dat zal er wel bij horen. Boven begint het geklauter voor mij en dat is niet mijn sterkste kant ! Niks als stenen trappetjes en hellingen, maar je moet er wat voor over hebben. Dan na een half uur; ja hoor het bekende plaatje van de Machu Pichu. Gelukkig is het zonnig en de foto's volgen nog. Heb nog wat verder gelopen, maar toen toch maar besloten via korste weg terug te gaan naar de bus. Nog met een Nederlandse meid een tijdje gepraat en die heeft ook nog een stel foto's van mij gemaakt.Zij had in de bus geslapen bij de wegversperring de dag ervoor.
En dan mijn eerste regen, het trekt helemaal dicht en gelukkig kom ik redelijk droog bij de bus en via slinger de slanger, weer naar beneden.
Mijn conclusie is dat deInca's verrekte klein waren, geen hoogte vrees hadden, geen rolstoelen hadden en heel veel tijd.
Met de trein weer terug naar hotel, waar de rest vande bikers al naar een restuarant zijn. Hetzelfde restaurant als gisteren, volgens eigenaar van Hotel, maar helaas ik ben de enigste gast. De serveerster dezelfde als de dag doorvoor herkent mij en ook nu vraagt ze weer volop over Nederland en Europa. Ik nodig ze uit om er bij te komen zitten, maar dat mag niet van haar baas. Maar dat los ik in een minuut op met de baas. Leuke avond gehad !Weer met de riksa naar het hotel en nu hoefde ik niet te duwen dus het ligt duidelijk aan Harry Cleeven. Hier nog een paar pinten en dan redelijk vroeg naar bed. Het regent nog steeds.

s'Morgens vroeg wakker en volop zon !Ik ontlucht mijn rem nog maar eens voor het ontbijt, maar ik krijg mijn rem niet hard. Duidelijk dat er iets met mijn remcilinder aan de hand is, ismijn conclusie.
Na het ontbijt, weer met thee voor mijn maag, bemoeit de monteur van de de groep zich ermee en volgens hem heb ik het niet goed gedaan. Er zit volgens hem nog lucht in en dat weet hij zeker. Maar ik heb nog maar 125 cc remolie en die nu er aan te wagen heb ik niet veel zin in. En deze remolie ( DOT 5 silicone ) zal wel nergens te koop zijn, vermoed ik. Maar ik geef hem zijn zin en hij aan de gang. Na een kwartier is mijn remolie op en trekt hij de conclusie dat er iets met mijn remcilinder aan de hand moet zijn.
Weer zo'n wijsneus die het beter weet als ik ! Hoe kan ik dat nou ook weten na 20 jaar onderhoud aan mijnmotor en met een opleiding van Stuutje.

Redelijk vroeg rijd ik aan, via een omweg om Cusco heen, alleen veel bebouwing en verkeersdrempels. Echt mooi rijden. Eerst honderd kilometer door een valley langs rivier, dan klimmen boven 4500 meter, en dan constant over hoofvlakte van plusminus 3800 3900 meter en goede asfaltweg, tot aan het Titicaca meer. Hier inPuno neem ik een hotel, ik krijg een kamer met ligbad waar ik heerlijk een uur in lig. En ik ben zo goed als beter, heel de dag niet naar WC gemoeten en ik hoef nog niet. Verrekte goede thee gehad vermoed ik. Een pizza en pintje en op tijd naar bed.

Vandaag wil ik de grens over met Bolivia en in La Paz een harley zaakte zoeken. Ze hebben tenslotte een Harley-Davidson club, dus er zal ook wel iemand repareren vermoed ik.
Net buiten Puno loopt het op het nippertje goed af met een grote hond die in volle vaart de weg overschiet, het stikt hier overal van de loslopende honden, soms wel 10 bij elkaar.
Je ziet hier veel vee met een herder, maar nu zie ik een bijzondere, eentje in een rolstoel. Zijn 2 dochtertjes helpen hem waar nodig. Het vee dat hij bij heeft, is van zijn Tante en hij is hier meer als 5 kilometer van huis af in een aftandse rolstoel met slappe banden. Hij heeft een katapult bij om af en toe een steen naar een afdwaalend stuk vee te schieten.

Vandaag 2 keer last met politie, eerst eentje die begon te zeiken over een reflector op mijn aanhanger. Nou heb ik 2 driehoeken op mijn spatborden van mijn aanhanger maar volgens hem moet ik ook 2 grote reflektoren op mijn aanhanger hebben, net als vrachtwagen aanhangers.
Normaal blijf ik altijd vriendelijk tegen die mafkezen, die volgens mij hardstikke gek zijn, maar deze maakte het welerg bont volgens mij. Hij moest mijn kenteken bewijs zien, ik haal dat uit mijn portefeule en hij ziet een briefje van 50 Euro er iets uitsteken. Hij trekt dit er uit en ik sla hem meteen keihard op zijn hand en pak het terug. Ik zeg hem dat hij mijn kenteken gevraagd heeft en dat hij dat gekregen heeft en hijuit mijn portefeulle moet blijven en dat ik dat bij hem ook niet doe.
Hij dreigt dat ik 100 dollar moet gaan betalen op het politie bureau in het dorp en dan terug moet komen om mijn kentekenbewijs op te komen halen. Dus ik moet 100 dollar betalen omdat jij 50 Euro uit mijn portefeulle haalt ?dacht het niet he. Hij ziet volgens mij ook geen oplossing en geeft mijn kenteken bewijs terug en maakt met zijn hand een gebaar dat ik op met rotten.
Later nog een politie, die alles controleerde; rijbewijs, paspoort, kentekenbewijs van motor en van aanhanger. Toen moest ik met mijn internationaal rijbewijs aantonen dat ik met een aanhanger mocht rijden, daarna verzekerings papieren en hier had hij beet ! Er stond nergens duidelijk op dat die ook voor Peru gelden en ik moest volgens hem in het dorp voor 250 Euro eenWA verzekering voor een heel jaar gaan kopen. Ik hem nog eens duidelijk uitgelegd dat ik een allrisk verzekering heb voor heel Zuid-Amerika en dat Peru daar ook bij hoort! Na een half uur totaal, mag ik doorrijden en na een half uur ben ik bij de grens, waar ik gelukkig geen gezeik heb. Binnen een kwartier ben ikBolivia binnen. Nog 125 kilometer naar La Paz waar ik om14.00 uur hoop te zijn om meteen een motorzaak op te zoeken. En lukt het mij om de DEAD ROAD te rijden ??????