Ja, ik was goed op weg naar Lima ! De eerste 150 kilometer veel verkeer, service trucks van Dakar en veel bebouwing. Het schiet niet lekker op en het is heet, hier vlak bij de evenaar.
Na Pisco, waar het bivac is, wordt het rustiger en schiet het al beter op. Als ik plotseling uit moet wijken voor een tegenligger voel ik dat mijn achterband de weg kwijt is. Mijn besluit staat nu vast, ik moet in Lima een originele Harley band proberen te kopen. Die hebben ook grof profiel en gaan lang mee. 200 kilometer voor Lima krijg ik snelweg en gaat het nog sneller opschieten. Maar dan gebeurt het :mijn achterband geeft de geest enmet heel veel moeite krijg ik mijn motor op de vluchtsrook tot stilstand. Ikkom er echt goed mee weg !
Maar wat nu ? DeANWB bellen helpt niet, dus maar wachten op eventuele hulp. Er komt een motorrijder aan; ik zwaaien, hij stopt; maar zegt dat hij niks voor mij kan doen en rijdt verder. Een andere motorrijder stopt zelfs niet eens. Dan een auto van Police National vanuit de andere kant. Hij draait door de middenberm, zet zijn auto voor mijn motor en vraagt wat het probleem is. Ik leg hem dat uit en dat ik weg gesleept zal moeten worden. Ze willen proberen mijn band mee te repareren en halen een krik uit hun auto. Ze pompen mijn motor met achterwiel van de grond enwij inspecteren deband op eeneventuele spijker, maar vinden niks. Dan mijn spuitbus maar tevoorschijn gehaald en die in mijn band gespoten. Het lijkt effect te hebben, maar als we de krik laten zakken, is mijn band nog net zo plat. Met de krik weer omhoog en zij gaan alle vrachtauto's laten stoppen of er eentje een compressor aan boord heeft. De 10e vrachtauto heeft er een aan boord en mijn band wordt geprobeerd op 3 bar opgepompt te worden, maar het haalt niet uit, hij loopt net zo hard weer leeg. Wij kunnen zelfs niet ontdekken waar de lucht ontsnapt. Ondertussen zijn er 2 motorrijders gestopt en die bieden aan om te helpen, mij weg te krijgen. De politie laat mijn motor zakken, leggende krik in hun auto en rijden zonder iets te zeggen weg. Ik snap er niks van ?De motorrijder zegt: 'it is lunchtime', this is Peru, you know !

Zelf heb ik ook een potkrik in mijn aanhanger en een voetpomp, dus weer aan de gang. Maar met mijn voetpomp krijgen wij de band zelfs niet hard. En zelfs als we het eventuele gat zouden vinden, ik heb geen prop meer om te repareren. Zegt die motorrijder : 'dat weet ik ',want jij hebt donderdag avond jouw laatste prop aan een vriend van ons gegeven om hem van de berg af te helpen. Nu zagen wij jouw staan en moeten wij jouw ook wel helpen. Zelf had ik al tegen de politie gezegt dat ik op zou wachten tot dat er een autotransport auto langs zou komen of een dieplader die hebben ook oprijdplaten.
Want op een normale vrachtauto krijg je hem nooit op getakelt. Maar de motorrijders gaan aan het bellen en ze vinden iemand met een kleine truck, die zal komen met wat planken. Als hij dan met zijn achterwielen in de middenberm gaat staan, moet ik er zo op kunnen rijden. Ditlijkt mij een goed plan, alleen moet een motorrijder nog gaan kijken bij welke kilometerpaal wij staan. Terwijl hij net weg is, komt er een lege autotransportauto langs. Ikke zwaaien en hij stopt. Het is geen probleem en hij moet naar Lima envlak voor Lima stalt hij zijn auto bij een pompstation en daar kan ik mijn motor ook wel veilig kwijt; volgens hem. Als de motorrijder terug is, wordt de kleine truck afgebelt en rijden we mijn motor op de vrachtwagen incl. mijn aanhanger. Op de truck zit ook een lading riet en de eigenaar van dat riet zit ook op vrachtauto. Zo verdient de chauffeur een centje bij als hij leeg terug moet naar Lima. Ik krijg van Vladi het adres en telfnr. mee van een Harley garage in Lima. Dit is een geschikte peer volgens hemen kan mij zeker helpen. Ook krijg ikhet advies om ergens in Miraflores een hotel te zoeken, dit is een veilige en mooie buurt van Lima. Zelf moet ik Vladi maandag-morgen bellen, hij weet wel iemand met een kleine motoraanhanger en dan gaat hij met mij de motor ophalen om naar de garage te brengen. Zelf blijft hij nog in zijn huis, vlak bij het strand, om morgen de laatste special van Dakar te zien. De rit verloopt verder goed eneen stuk voor Lima wordt de eigenaar en zijn riet afgezet en bij het benzine station kan ik zelfs mijn motor binnen stallen. Hier kan ik met een taxi chauffeur mee naar Lima, die mij naar een hotel in Miraflores wil brengen. Alleen denken ze hier dat alle Dakar volgers miljoenair zijn en vlot waanzinnige prijzen betalen. Maar onze Tony niet !Ik vraag de prijs voor 2 nachten, ik zeg de prijs is oké, maar dan blijf ik tot donderdag morgen dat zijn 5 nachten. Na effe op zijn telmachine gerammeld te hebben, gaat hij accoord. Nu zit ik in een goed hotel, met internet, met airco en in hartje Miraflores. Het is al laat en ga nog effe eten en wat drinken, want morgenvroeg wil ik om 09.00 uur bij het podium zijn om de eerste, lees (laatste) motorrijders op het podium te zien.