Met nieuwjaar was het nog een 'bietje' uit dehand gelopen. Eerst heerlijk gegeten met goede wijn, later nog een partij bier en afgeblust met cognac. Dus veel te laat wakker.
Om08.30 uurzou de eerste motorrijder aan de special beginnen en als ik dan om09.30 uuraan het eind ben, zie ik ze allemaal en kan ik tussen hen in naar Santa Rosa de la Pampa rijden. Maar ik was veel te laat en de eerste auto's van 11.30 uurwaren al door, wat ben ik toch een ... !Ik word onderweg wel gematst door een service truck die me een compleet roadboek geeft. Het was een lange dag van 800 km; met kater ! Ik konnog wel een Lithouwer helpen die met een onwillige motor bij eenbenzine station staat. Gereedschap heb ik genoeg en het lukt om de motor aan de praat te krijgen en omstanders genoeg om te duwen. Als hij zich weer inzijn kleding hijst, haal ik flessen water voor in zijn camelback en ik heb er weer een vriend bij.
Net voor het donker kom ik in Santa Rosa de la Pampa aan en ga op zoek naar eenhotel op de route van morgen. Het eerste hotel complet en als ik weer op mijn motor wil stappen roept er iemand uit het raam 'TONY'. Ik kijk omhoog en het is Daniel waar Marc Wilms en ik vorig jaar een dag mee gereden hebben, hij heeft een bed over op zijn kamer en ikke blij.
Hier krijg ik te horen dat er een Argentijn dodelijk verongelukt is in de specialvanmorgen, kloten natuurlijk en altijd een motor rijder.
Samen gegeten en toch weer te laat naar bed ! Om 5.00 uur vertrekt eerste motorrijder om de eerste 350 km over normale weg naar special te rijden. Wij zijnpas om 07.00 uur weg en zien maar eenenkele motorrijders op de route. Wel komt Eric van Loon nog effe langs me rijden, met de duim omhoog.
Net voor de special Mirjam Poll gesproken, ze weet niet zeker of alle rijders van hun gepasseerd zijn omdat ze van de route af moeten om te tanken en dat heeft de service wagen niet gedaan zodat het in principe mogelijk zou zijn dat er nog een motormoet komen. Ik kan ze uit de droom helpen, wij hebben niemand van het Honda team gezien.
We rijden meteen door naar Grl Alvear om in Nelson zijn restaurant te gaan lunchen. Wij rijden nu met z'n drieën, er is nog een Braziliaan aangesloten.Bij Nelson worden we hartelijk ontvangen en er wordtheerlijk gegeten. Misschien zou ik hier blijven slapen, maar Nelson heeft het druk. Het restaurant zit vol en s'avondsis ereen party en hij heeft ooknog een feestje met vrienden.
Ik besluit om door te gaan, de Braziliaan snapt niet hoe ik aan een roadboek kom. Hij fotografeerd alle routes met time table. Ja dit boek is eigenlijk onmisbaar voor de volgers, maar alleen Tony heeft er weer een te pakken. Ik vertel hun dat ik liever alleen rijd, hun tempo ligt hoger maar alleen schiet ik beter op.Een keer heeft Daniel mij met hoge snelheid rechts ingehaalt en van die fratsen word ik echt pislink. Ik rijd door naar San Rafael richting bivac. Een paar km voor hetbivac is een benzine station afgesloten voor publiek. Alleen DAKAR volk mag het terrein op om te tanken en ik met bandje van de Harley club natuurlijk ook. Ik spreek hier Jan van Gerwen van het Honda team. Alle rijders van hun, dus ook DE WOERK, zijn de special doorgekomen. Ik maak nog een paar foto's van Jan, met de daar aanwezige promotie dames met siliconevulsel en het valt niet mee om Jan in de camera te laten kijken. Ik zie DEWOERK nog wel langs komen evenals van Geel, maar jammer genoeg komen die niet tanken. Ik rij later nog 150 kilometer in de richting van special van vandaag. De eerste rijder vertrekt morgen om 6.00 uur dus om07.30 uurpik ik die mooi op. Dan lig ik weervoor op het schema en zie ik ze elke dag. Ik heb nog steeds geen polsbandje maar verschillende teams zijn voor mij aan de slag, maar het wordt moeilijk. Zelfs het Honda team wilde voor sponsors enkele bandjes kopen maar dat was niet mogelijk. Het wordt te druk in het bivac maar ik hou hoop.
Ik krijg nog de niewsbrief van Frans Verhoeven; die heeft zijn monteur de huid volgescholden en hij mag niet meer aan zijn motor sleutelen. In de special van Zondag was hij al apparatuur verloren die niet vast zat en vandaag heeft Frans meer als een half uur verloren om het stuur, voorwiel, spatbord en meer onderdelen VAST te zetten. Niks geborgd en van loctite heeft hij nog nooit gehoord. Ik slaap in een motel en tref daar ene Gerrit uit Den Bosch. Hij is daar bezig met een aardappel project of zo iets voor zijn studie en we hebben leuke avond. Om23.00uur lig ik in mijn bed. Nu kan ik morgen de rijder tenminste zien. Ik heb nog een mailtje naar Ludo gestuurd, dat ik mijn banden voor de San Francisco pas wil monteren en of hij woensdagavond dan op tijd op de afgesproken camping kan zijn, waar om19.30 uurde BBQ klaar staat voor ons.Ja, Monique zorgt goedvoor ons !