Dirk waar ben jij? Ik in Ushuaia Vuurland

22 januari 2010

Ik zal maar bij afgelopen maandag beginnen. Wat was ik blij dat ik daar weg was,jullie gaan nogfoto's zien, hoop ik. Alle drie de wereldreizigers achter de laptop, gezellig ontbijten !Ze hadden zelfs alle drie een verlengsnoer naar tent, om s'nachts e.v.t. te kunnen mailen. Nadat ik Buenos-Aires eindelijk uit was,( want dat valt niet mee zonder GPS!) lekker door gereden. Ikhad een adres gekregenin Azul, maar dat is maar 350 km. Ik had zelf Bahia Blanca in gedachten, totaal 750 km, dus dat word door kachelen. Nou hadden ze mij verteld dat dit saai zou zijn. Nou dat viel best mee, veel kalveren, paarden en schapen. Veel mais, zonnebloemen en andere gewassen, best leuk rijden en goed weer, niet te heet !. Om20.00 uur vind ik een leuke Hostal bij een jong stel. Eerst 50 foto's van zijn Suzuki sportbike moeten bekijken, daar kom ik wel doorheen. Traitteurop laten draven met 3 koteletten en bak friet. Dat komen ze aan huis brengen voor 3 euro. De kamer was 6 euro en bier 1 euro per liter, maar eerste twee kreeg ik van het huis, goede geste ! Eenleuke avond gehad en smorgens goed ontbijt.

Dinsdag goed doorgereden, al een beetje heuvelachtig. Na 750 km een hotel in Trelew(waar ik vorig verslag geschreven heb)met goed restaurant. Ik heb vandaag alleen problemen gehad met benzine. Na goed 400 km. grote SHELL reclame, nog 3 km. Ik denk laat ik hem maar eens verwennen met V-POWER dat heeft hij wel verdiend, maar helaas helemaal niks. Alles op ! Bij de volgende pomp ook alles uitverkocht en bij pomp 3 in St Antonio Oeste, eenrij van 50 auto's, voor 1 pomp. Ikraadpleeg mijn kaart eens en na 150 km is een volgende flinke plaats. Dat moet kunnen, heb tenslotte ook nog reserve kan bijvan 10 liter. Na 30 km op reserve. Op een parkeerplaats gestopt, om dekan in detank te kiepen, Maar mijn kan zit maar half vol. Ik heb vorige week, nadat ik mijn gaskabel gerepareerd heb, een Tjech geholpen die zonder benzine stond. Die heeft de kan toen in zijn auto mee genomen en bij volgende pomp zelf terug gebonden op mijn aanhanger.Nu sta ik met 5 liter reserve voor ong. 135 km, maar mijn tank is nog niet helemaal leeg, dus kalm aan maar. Ik haal gelukkig volgende pomp, maar ook hier een lange rij voor pomp en er is maar een rij open. Gelukkig kan ik tussen pionnen door naar voren rijden en aan de andere kant van pomp parkeren. Ikspreek met pomp bediende af dat ik na de rode pick-up truck die achter in de rij staat, aan de beurt ben. Ikkan in hetrestaurant ook lekker gaan lunchen. En goedkoop: eensalade, eenkwart pizza,1liter cola,koffie na, voor3.5 euro. En dan de benzine prijs van 2 liter voor 1 euro,het is dubbel feest !

Woensdag wordt een lange dag. Doordat de steden verder uit elkaar liggen, moet ik gaan voor 600 of 900 km. s'Morgens moet ik nog tanken, ketting smerenetc. ( eigenlijk dat moet s'avonds gebeuren) dus met wat vertraging vertrokken. Een flinke stevige wind, schuin rechts van voren. Na 25 km begint mijn motor wat te pruttelen en trekt niet door. Ik heb meteen in de gaten dat dat de ontsteking moet zijn. Parkeerplaats op en met voelermaat de ontsteking gesteld. Ja; sinds Alaska weet ik ALLES van onstekingen af ! ( hé Michaël ? )en inderdaad hij loopt weer alseen zonnetje. Ondanks de hoge temperaturen, moet ik met een dikke jas gaan rijden, omdat mijn leren vestje en houthakkers blouse, constant open waaien, door de stevige wind. Maar het rijden is goed te doen. Alleen na eendikke 300 km moet ik op reserve, Hoe kan dat nou? Als ik op mij motor zit na te denken hoe dit kan, valt mijn frank ! Doordat ik door stevige wind, flink naar rechts overhel en mijn bezine kraan helemaal links op linkertank zit, kan debenzine van rechtertank niet naar linker tank lopen. En inderdaad; als ik stop is rechtertank driekwart vol en linker bijne leeg. Nu moet je eens met windkracht 9 proberen, benzine in je tank te gieten ! Dat lukt dus echt niet! Met jas, blouse en tire-ripe eenwindscherm gemaakt en met veel moeite krijg ik mijn tank gevuld. Alleen hoe kom ik bij volgende pomp, want moet al weer vrij vlot op reserve. Zoals een ervaren bakkenist in zijspan, ga ik rechts langs mijn motor hangen, zodat ik mijn motor redelijk horizontaal kan houden.Als ik na totaal 450 km ga tanken hoef ik maar 12 liter in mijn tank en 10 liter reserve. Nu snap ik ook waarom ik vorig jaar met harde wind van links na 525 km nog niet op reserve stond. Als ik Rivadavia uit rij krijg ik het met politie aan de stok. Ikheb hier ongeveer 50 vrachtwagens ingehaald, die over de heuvels kruipen en inderdaad over doorgetrokken strepen, maar dat kan die politieman nooit gezien hebben ! Dat kan hijalleen maar vermoeden, omdat ik voorop rij, met vlak achter mij rij vrachtwagens. Dus ik moet langs de kant. Hij praat ook niet over inhalen, maar gaat op zijn gemak heel mijn paspoort overschrijven in een boek. Ik erger mij kapot, wat ik ook duidelijk laat merken. Als hij klaar is, stop ik woest kijkend, mijn paspoort in mijn portefeuille en wil vertrekken. Maar nee hoor, de dokumenten van motor moeten ook nog in het boek van de Sint genoteerd worden. Als hij hier mee klaar is, geef ik hetregistratie bewijs aanhanger aan hem, maar dat hoefde dan weer niet. Van dit systeem snap ik echt niks !. Als ik weer op weg ben, zit ik te bedenken wat ik doe ? Ga ik 330 kilometer niemands land in, of stop ik na 600 km. In Flitz Roy bij een pomp weten ze zeker, dat halfweg een pomp met hotel en restaurant is. En je gelooft het niet; de naam van de plaats is : drie keer niks, in het Spaans 'Tres Ceros'. Ik besluit om door te rijden, ook omdat ik nu de harde wind van achter heb en voordeel is voordeel. Bij drie keer niks alleen foto's gemaakt en meteen door gereden naar Puerto San Julian. Ja, toch mijn km gemaakt vandaag. Best goed hotel maar geen restaurant, zodat ik bij een benzinepomp moet eten; eenkleffe hamburger met wat koude friet en niks geen alkohol in huis. Dat is pas drie keer niks !Krijg hier wel van een stel op een motor veel informatie over de pistes die ik krijgen ga. Daar heb ik iets aan !

Donderdag wil ik Chili in en met de boot over derivier naar Vuurland. Het schiet heel goed op en zonder te stoppenrijd ik de 400 km naar Rio Gallegos. Hier wil ik gaan tanken en lunchen, maar ik zie geen tankstation langs weg. Op het eind van stad rijd ik weer in een politie controle. Hier staat weer zo'unne eikel te controleren; naam, leeftijd, waar kom je vandaan en waar ga je naar toe. Dat schrijft hij netjes in een dik boek.Hij werkt om en om; het eerst een die de stad inrijd, dan de een die de stad uitrijd. Wat een stomme tijdverdrijving ! Als ik aan de beurt ben, jawel hoor, ik moet binnen naar het kantoor. Ik maak hem duidelijk, dat hij dat wel eerder had kunnen vertellen. Binnen zitten ze met drie man naar eentekenfilm op TV te kijken, dat geloof je toch nie.Maar ikword vrij vlug geholpen, als hij klaar is vraag ik waar volgende hettankstation is ?Zegt hij doodleuk: 5 km terug. Nee eikel; dat is het vorige, ik vraagwaar is hetVOLGENDE. Dat is over 140 km in Chili, verteld hij mij. Ik wil dus terug rijden om te gaan tanken, maar nee hoor, ik ben genoteerd dat ik de stadVERLAAT en moet dus nuin derij voor stadIN, om genoteerd te worden. Zet maar een streep door mijn naam in je kladblock, dan kan ik gaan tanken! Maar hier komt niks van in. Dus ik vertrek richting Chilie. Na 100 km, bij degrens geïnformeerd naar een benzine station maar niemand kan mij vertellen waar !Dus mijn kan maar getankt en rijden maar. Met deboot over, met veel wind ( dit was iets voor jou, Michaël,geweest) Ik vond het best leuk.Ik kom langs een restaurant waar motoren buiten staan, dus lunch-time !Hier tref ik de Schot aanwaar ikdeeerste nacht mee in Buenos-Aires geweest ben en een Panamees stel op Harley twin-camen een Argentijns stel op eenoffroad. Hier schiet ik iets mee op. Na 66 km een pomp in eenklein dorp, waar ik toch door moet, om de best te rijden piste te vinden. Ze leggen mij ook perfect uit, hoe ik moet rijden en ze vertellen dat net voor grens met Argentinië, eenleuk hotel is. Dat is informatie waar ik iets aan heb. Alleen de 150 km piste, die volgens hun makkelijk is, is voor mij eenlijdensweg van meer dan 4 uur. En over paar dagen moet ik ook weer over terug over deze weg, ik verheug me erniet erg op. Inderdaad een perfect hotel, vriendelijke mensen en heerlijk gegeten, met eengoede fles Chileense wijn en de specialiteit van het huis: lamskoteletten uit eigen tuin.

Vandaag rustigde grens over en naar Rio Grande. Hier mijn banden op laten pompen, smeernippels van aanhanger en balhoofd volgepomt en mijn motor af laten spuiten.Dit allesvoor noppes, alleen wat foto's van en opmijn lucky. Hierna nog 300 km naar Ushuaia, de eerste 150 km hetzelfde als de laatste dagen, maar dan de laatste 150 km zoals Alaska. Echt schitterend mooi, bergen met sneeuw beekjes, bomen, bochten, alleen de beren ontbreken eraan. In Ushuaia moet ik hotel zien te vinden, ikheb wel een adres maar kan het niet vinden. Als ik een intruder 1500 op straat zie, staan parkeer ik mijnmotor erlangs en geef een paar keer gas. Jawel hoor; reactie. Hetblijkt de motor van het hoofd van school te zijn, Hij kijkt op internet voor eenhotel en gaat aan het telefoneren. Jawel hoor, ik zit hier prima naar mijn zin. Ik werd ontvangen dooreen vrouw, van ik dacht rond de 30, maar bleek toch iets ouder te zijn. Moeder van 7 kinderen en 4 kleinkinderen. Ze is 38 jaar oud energ sympatiek. Ze is nu naar huis en de eigenaar Marcos is hier. Hij is ook een biker, dus dat word een leuke avond hoop ik. Alleen nu nog mijn maat Dirk zoeken ! Hij moet hier ergens onder water zitten !

Houdoe ! Ikga lekker in bad liggen en dan stad in !

planning

23 januari 2010

Ja, daar ben ik al weer !

Ik heb mijn planning voor de eerste dagen gewijzigd. Ik wilde over de route 40 naar het noordenrijden maar,daar zie ik na de nodige informatie ingewonnen te hebben, vanaf. Ik ga vandaag naar een nationaal park in buurten later rijd ik dan naar de grens met Chili. Net over de grens, ga ik weer,op voor mij bekend terrein, slapen. Morgen begin ik vroeg aan de 155 km piste om in Porvenir de ferry te pakken naar Punta Arenas. Om 14.00 uur vertrekt de boot.Ik moet op tijd zijn, anders moet ik 2 dagen wachten, want maandag is er geen overtocht.

Na de ferry wil ik nog 250 km naar Puerto Natales rijden, om daar de nacht door te brengen. Op maandag heb ik dan nog flink stuk piste en daarna goede weg naar El Calafate, waar ik de grootste gletsjers van Zuid-Amerika wil gaan bewonderen. Daarna rijd ik over de beste weg die daar is,terug naar de Oostkust, om een flink stuk naar het Noorden te rijden,over dezelfde weg als ik gekomen ben. In Comodoro Rivadavia ga ik dan weer Oostwaarts naar de grens met Chili, om langs het Andes gebergte af naar het noorden te rijden. Daarna zie ik wel of ik nog via Paraquay, Brazilie en Uruquay naar Buenos-Aires rijd of rechtstreeks. Ligt aan de tijd en de conditie van mijn brommerke.

Houdoe en tot schrijfs

gewijzigde planning

26 januari 2010

Allereerst heb ikDirk niet boven water kunnen krijgen. Ikdenk dat hij verzopen is ondanks zijn duikpak, misschien te veel lood in de schoenen.

Ik het vorige verslag schreef ik dat ik naar het Nationaal Park wilde gaan. Maar eerstben ik even langs hettoeristen bureau geweest om info. over de ferry en evt. te boeken. Goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws; motoren hoeven niet te reserveren, het slechte nieuws; de ferry blijft aan de wal ivm storm. De overtocht van Zaterdag ligt er definitief uit en van Zondag is verzet naar19.00 uur s'avonds, omdat s'avonds meestal de wind wat gaat liggen. Maar voorlopig niks zeker ! Dus op mijn gemak naar het Nationaal Park. Hetstelt eigenlijk niet zo veel voor, net zo'n circus als de Noordkaap, niks aan, maar iedereen wil er heen. Om15.00 uur aangereden naar de Chileense grens, moet toch nog 400 km en wil voor het donker word in mijn hotel zijn, net over de grens.Was ik maar weer wat vlugger geweest vanmorgen, want 100 km voor Rio Grande regen. Toch maar door gereden maar, in Rio was ik wel mooi zeiknat. Hier getankt, regenkleding aan en op naar de grens, best wel fris. Aan de grens weinig volk, dus redelijk snel door Argentijnse Douane, om 15 km piste naar Chileense douane te rijden. Kan ik vast een beetje oefenen voor morgen. Ook Chileense douane vlot door. De douane is best vriendelijk en helpen je overal mee, ondanks dat ze nutteloos werk zitten te doen. In mijn hotel word ik zeer vriendelijk ontvangen; mijn kleren bij de houtkachel, regenoveral met kleerhanger aan plafond te drogen, dat is leuk thuis komen !Hier heeft het heel de dag gewaaid 120 tot 130 km per uur en toen de wind beetje ging liggen, regen. Had ik maar 2 uur eerder aangereden, was ik droog gebleven. Lekker gegeten em om23.00 uur naar bed, want dan gaat de generator uit en is er geen stroom meer in het hotel.

s'Morgens wel wat wind, maar droog. Maar volgens de hoteleigenaar heb ik weinig kans dat de overtocht van vandaag doorgaat, want er is weer veel meer wind voorspeld. Dus besluit ik maar om de korte oversteek te maken en de gletjers te laten voor wat ze zijn. De 120 km piste kom ik goed door. Door de regen is de wegzeker niet slechter dan donderdag, maar als ik om 12 uur bij de ferry kom, is de laatste eenhalf uur geleden vertrokken en ligt er zeker tot19.00 uur uit i.v.m. veel wind. Was ik maar weer eerder vertrokken, want ik was op tijd uit bed.

Om19.00 uur de overtocht gemaakt met Australiër op eenSuzuki V-strom 650 en een Argentijns stel op een sportster 883, met heel hun bagage en vier kannen met extra benzine, omdat ze maar tank van 11 liter hebben. Kijk zo kan het ook !Na de overtocht besluit ik om samen met de Australiër naar hethotel te gaan 100 km verderop in Rio Gallegos. Het Argentijns stel gaat bij vrienden slapen. Ik had hun verteld dat ik niet hard rij, dus dat ze maar door moeten rijden, ik zie hun wel bij het tankstation. Bij de douane tref ik hun weer om Argentinië in te gaan. Hier heb ik geluk, eris een speciaal loket voor gehandicapten en zwangere vrouwen.Eerst willen ze mij niet helpen, maar als ik mijn houten poot op de bali leg veranderen ze van mening en ben ik vlug klaar. Ik rij aan want zij rijden toch harder als ik, maar bij het tankstation niemand te zien, dus maar wachten op hun. Ze hebbenallebij zonder benzine gestaan en hun reserve kan moeten gebruiken. s'Avonds met Austaliër goed gegeten en pint gepakt. Hij wil morgen naar Comodore Rivadavia rijden, meer dan 850 km en wil dit alleen doen, want heel de dag op mij te wachten, daarhad hij geen zin in. Ik denk bij m'n eigen: daar komde ge nog wel achter.

Van morgen na het ontbijt de motoren uit de garage en klaar voor vertre. Moet hij zijn Tom-Tom nog instellen. Ik zeg tegen hem,dan vertrek ik alvast, Weet jij de weg dan, vraagt hij ?Ik denk het wel zeg ik en rijd aan. Nou heb je in een eenrichtingstraat weinig keus, dus dat is niet zo moeilijk en ik weet de eerste fatsoelijke straat isnaar recht tot hoofdweg. Dan rechtsaf naar Buenos-Aires; 2850 km over de route3 en in Comodore naar het hotel. Hier heb ik geen GPS voor nodig. Als ik de stad uitrij, rijd hij mij voorbij, maar 10 km verder staat hij met zijn GPS te klooien. Ik rij gewoon door, hij komt mij weer na een tijdjevoorbij. Na 250 km zie ik hem bij een tankstation staan, ik rijd door tot aan tankstation op 400 km. Ik tank, eet wat en als ik aan wil rijden, komt hij ook net aan. Na 150 km komt hij mij weer voorbij, maar draait bij heteerste tankstation in Tres Cerros weer af. Ik gewoon door gereden. Als ik na 700 km totaal, weer tank, wat eet en net aan wil rijden, komt hij ook net aan. De laatste 150 km rijd ik in een ruk door en om18.00 uur bij hethotel dat wij afgesproken hadden. Ik mijn rotzooi op kamer en met liter bier op terras wacht ik hem monter op. Hij is volgens mij toch wel iets van gedachten veranderd over het rijden met een oude Harley. Hij heeft het in zijn pols van het gas vasthouden, want zijn gasblokkering was kapot en met veel wind was het toch wel hard werken. Wind?? Ik heb nergens last van gehad. Later vraagt hij wat ik morgen ga doen. Ik denk dat ik naar Sant Martin de Los Andes rijd, lieg ik. Hij zegt; dat is meer dan 1000 km. Ja, dat weet ik, maar ik hoef morgen niet om18.00 uur te stoppen, om op jouw te wachten. Die is voorlopig wel genezen, vermoed ik.

Later verteld hij, dat hij morgen nog een dagje in hethotel blijft, anders is hij veel te vroeg in Buenos-Aires en hij heeft tijd genoeg !

Houdoe

' Neuken '

28 januari 2010

Daar is hij weer ! Dinsdagmorgen redelijk op tijd aangereden, de kangeroe niet meer gezien. De eerste 250 km. pal de wind van voren, richting het Andes gebergte. Alwat heuvelachtig, veel ja-knikkers, echt duizenden. Later werd het steeds mooier rijden, maar op veel plaatsen zijn ze aan de weghet werken. Zehebben dan alternatieveroutes, die soms redelijk zijn, maar soms ook erbarmelijk slecht. Als ikweer bij een omleidingkom van 60 km. lang, word ikeen grindbak ingestuurd, waar ik maar 20 km. per uur kan rijden, terwijl volgens mij denieuwe weg redelijk klaar is. Iksloopeen bord en rijd over de nieuwe weg, prins-heerlijk om te kijken waar het schip strand. Na 55 km. de eerste wegwerkers, die ik mooi kan omzeilen, walsen en schrapers geen probleem, alleen nu geen asfalt meer, maar mooi platgewalst zand. Ikslalom overal mooi tussen door, net of ik hartstikke gek ben en kom mooi weer op de oude route. Als mij auto's inhalen, die mij voor de omleiding, ook al ingehaalt hebbenkijken ze wel verwonderd. Ik heb vorige week van het Harley stel uit Panama een adres gekregen van, volgens hun, hetbeste steakhouse van Argentinië. En inderdaad; ik krijg me daar 2 steaks op mijn bord, zonder iets te vragen, want ietsanders heeft hij niets te eten. De zaak zit hartstikke vol, de baas zelf achter open vuur met rooster, aan het bakken. Kei mooi ! De weg wordt steeds mooier om te rijden, ik zie nog een echte ouderwetse stoomtrein. Ja die bestaan hier nog. Ik word ingehaald door eenChileense auto die, als hij voor mij rijd, de Nederlandse driekleur door schuifdak steekt. De laatste 200 km. echt een feest, schitterende weg, de Alpen zijn er niks bij en mooie glooiende wegen, net iets voor mij. Na 750 km. een hostal voor backpackers in EL Bolson genomen. Ik bergmijn winterjas en handschoenen op, want die heb ik deze reis niet meer nodig, vermoed ik. Ik heb hier geluk en slaap alleen op kamer voor 5 personen. Een halve pizza en drie liter bier, voor totaal incl. ontbijt, 15 euro. Dat zijn nog eens voor-oorlogse prijzen. Dat moet ik hebben !

Vlug iets over titel van mijn verhaal; want ben nog niet klaar met mijn verhaal, maar word dadelijk buiten gezet. Ik ben hier nu in Neuquen spreek uit Neuken echt waar. Onze opa schreef het met ck, maar deed hetzelfde. Hoe ze het hier doen, ga ik vanavond uitzoeken.

Ik heb het hier al wel naar mijn zin, op de grote Plazza, 1 litersefleskoud bier met eenbevroren pul erbij, chipsje erbij, bakje pindaas, bakje olijven en stukje worst; dat allemaal voor 2,5 euro. En als ik mijn eerste pul leeg heb, komt de ober al weer aandraven, met nieuwe ijskoude pul.

Houdoe;ikga er nog een proberen en een hapje doen

naar het noorden

30 januari 2010

Ik ben al 2 nachten in glr Alvear. Hoe dat komt, ga ik uit proberen te leggen.

In de ralley heb ik ook hier overnacht en heb toen gezelligmet derestaurant-houder zitten klessebessen.Hij rijdt ook motor, een Honda Shadow 1800 cc. Ik had hem verteld dat ik naar het zuiden wilde gaan en daar had hij ook wel zin in, zei hij. Mail-adressen uitgewisseld en ik s'morgens richting Buenos-Aires voor het einde van ralley. Na de ralley vertrek ik op maandag naar het zuiden en wil dat in 4 dagen doen. Op maandag-avond kreeg ik een mailtje van Nelson ( zo heet de restaurant-houder )dat hij mee gaat en of we elkaar in Las Grutas kunnen treffen op vrijdag of zaterdag,om samen naar het zuiden te gaan. Ik heb hem toen gemaild dat mijn tempo iets hoger ligt en dat ik op dinsdagmorgen al door Las Grutas kom en dat ik zondag weer op de terugweg ben, vanuit het zuiden. Maar dat ik dan in de buurt van zijn restaurant kom en zeker aankom. Dus ik hem afgelopen dinsdag gemaild, dat ik op weg ben en donderdag bij hem kan zijn. Hij mailt terug; dan kom ik je tegemoet rijden en inderdaad donderdag met de lunch, zien we elkaar op de afgesproken plek.Tijdens de lunchword ik nog aangesproken door een Argentijn: of dat hij met mij op de foto mag ?Hij heeft mij in de ralley bijna elke dag gezien en toen bij de Nederlandse deelnemers gevraagd :Wie is die gek op die Harley, die de ralley volgt ? Heeft toen eenbeetje uitleg gekregen. Nu blijkt, dat hij op de motor de ralley uitgereden heeft en in Buenos-Aires gefinisht is. Ik leghem uit, dat het een eer is, als ik methem op de foto mag !

Later met Nelsonnaar zijnrestaurant gereden (nog 350 km ), dat hij samen met zijn vader runt. Hier word ik als een koning ontvangen. Samen metNelson en zijn vader een heerlijk diner genuttigd, met de beste flessen wijn die ze in huis hebben. Uiteraard hoef ik geen hotel te zoeken, want hij heeft welplaats over voor mij. Na sluitingstijd van het restaurant nog met vrienden vanNelson de stad in en eenheerlijke avond gehad. Hier word ik door een vriend van hem uitgenodigd omvrijdagmiddag bij hem te komen BBQ-en. Nu moet ik een dag langer hier blijven, maardat lijkt mij geen straf. Vanmorgen een ontbijtje en daarna word ik voorgesteld aan zijn zussen; een van 22 en een van 37 jaar. De jongste studeert nog en de oudste werkt bij de overheid en woont op zichzelf hier in de stad.Ze is nog vrijgezel, daar snap ik niks van, want er is volgens mij niks mis mee. Ze kent die vriend van Nelson goed en zij maakt een salade en gaat mee naar de BBQ. Een heerlijke middag op het platte land gehad,inthe midle of nowere en lappen vlees, niet te geloven. Hier vraagt zijn zus of ik van gitaar muziek houdt. Ja best wel, zeg ik, en zijnodigt mij uit om s'avonds naar een gitaarconcert in de stad te gaan. Lijkt mij best leuk en een goed gezelschap denk ik. Na deBBQ ga ik met Nelson naar zijn restaurant voor een siesta van 3 uur. s'Avonds bij hem gegeten. Zijn zus zou mij om23.00 uur komen halen, maar zij is er al om22.00 uur en heeft voor mij een heerlijk nagerecht gemaakt; een flan met een zoete saus, wat we samen opeten. Het gitaarconcert was leuk om aan te horen, maar in de plaatselijke sporthal waar dat het te doen was, is het smoorheet. Ik schat 40o en ongelofelijk druk. Wezijnmaar in centrum op het terras een lekkere pint gaan drinken. Zijkrijgt van haar broer een telefoontje dat er morgenvroeg een journalist langs komt voor interview met mij. Moet niet gekker worden, lijkt mij !Later brengt zij mij naar het restaurant terug, waar ik met Nelson nog lekker doorzak bij Argentijnse Bluesmuziek. Hij heeft met zijn vader geregeld dat hij paar dagen met mij mee Noordelijker gaat en dat hij dan terug rijdt en ik richting Buenos-Airesom naar huis te gaan. Ikheb contact gehad met het reisbureau om mijn ticket te vervroegen en ik denk wel dat dat lukt. Dus Drieka : hoogstwaarschijnlijk ben ik eerder thuis dan gepland !

Met de foto's is iets vreselijk mis gegaan, ikheb er maar 5 kunnen versturen en door een stommiteit, ben ik nu een hele hoop foto's kwijtgeraakt. Ik heb echt nog wel cursus nodig. Maar ik beloof dat de foto's die ik nog heb, op de site komen. Ik ga nu ontbijten, naar het intervieuw en dan richting Mendoza en Cordoba met Nelson.

HOUDOE

laatste loodjes

3 februari 2010

Ja hoor, ik ben in Buenos-Aires en met depapier winkel begonnen.

Mijn ticket is een week vervroegd zodat ik zaterdag 6 februari al thuis ben. Ikben erwel aan toe, heb wat last van mijn protese en mijn motor heeft grote beurt nodig. Achterste band slick, voorband elke dag bijpompen en redelijk kaal. Achterremschijf en blokken moeten vervangen worden en voorrem nieuwe blokken. Startmotor werkt al 4 weken niet meer, maar ikheb het kicken nu goed onder de knie.

Alles bijelkaar 16.000 km gereden en alleen deonsteking keer gesteld en de gaskabel vervangen. Ja Michaël, het kan dus wel ! Dekilometerstand is nu 562.000. Dus nadat ik terugwas uit Alaska 52.000 km zonder problemen en mijn blok loopt beter als het ooit gelopen heeft. Mijn complimenten voor defirma Duckers die het na Alaska eens goed onderhanden genomen hebben.

Een uitgebreid verslag volgt nog, plus foto's die ik nog over heb.